Estimated reading time: 7 minuten
Dit blog is helemaal gewijd aan mijn bezoek aan de Crole Hoeve. Aan een zo blijkt prachtig boerenbedrijf met open concept en kristalheldere keten. Mijn eerste ontmoeting met boer Leon was op de World Food day in Den Bosch. Daar stond hij met een kraam en liet mij een stukje brisket proeven. Niet zomaar een stukje vlees maar dat van een Limousin koe. En toen was ik gelijk erg nieuwsgierig, want ik ken de Limousin koe vooral uit Frankrijk waar ze op wijde velden en in haast totale vrijheid leven. Leon vertelde mij dat hij zelf deze runderen heeft en ze vrij laat loslopen in Staatsbosbeheer-gebieden. Nou dát wilde ik wel heel graag met eigen ogen zien! En zo maakten we de afspraak dat ik met een heel stel foodbloggers een kijkje bij de Crole Hoeve zou komen nemen.
Controverse
Met mijn oproep aan de foodbloggers om een boer te gaan bezoeken en het proces van “koe tot carpaccio” mee te maken kwam er ook gelijk een hoop negativiteit om de hoek kijken. Er is op het moment heel erg veel te doen over het eten van vlees.
De behandeling van de beesten, de slachthuizen, en het dierenwelzijn. Ook het feit dat we deze dag éérst de beesten gingen voeren, daarna een les in uitbenen kregen en als laatste natuurlijk het vlees proeven leek voor vele mensen onbegrijpelijk te zijn. “Want hoé kun je nou eerst knuffelen en dan zomaar een stuk uitbenen en opeten?”. Toen ik dit aan Leon voorlegde zei hij mij ook dat dit nou eenmaal de route van de keten is. Er moet éérst geslacht worden alvorens we het kunnen eten.
Het smaaklokaal
We worden door Leon ontvangen in het smaaklokaal van de boerderij. Hier worden kookworkshops gegeven en kun je alles leren over het bedrijf en de runderen die hier gehouden worden. Wanneer we door de raampjes de stal in kijken staan daar een aantal prachtige Limousins. Deze heeft Leon speciaal voor ons even naar binnen gehaald want normaal lopen ze dus buiten. Ze laten zich lekker masseren door de grote borstel aan de wand en kijken ons nieuwsgierig aan.
Het hele smaaklokaal is prachtig aangekleed. Er staan warme worstenbroodjes, kroketten, stukjes verse osseworst en huisgemaakte filet americain voor ons klaar om gelijk al te proeven voor we op pad gaan. Aan de wand hangt een mooi wollig koeienvel. Dit blijkt van één van Leons favoriete koeien te zijn die hij na 19 jaar bij hem te zijn geweest heeft moeten laten slachten. De houtkachel staat al te branden maar eerst gaan we dus op stap.
Natuur runderen
In samenwerking met Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en andere terreinbeheerders laat Leon zijn runderen in deze gebieden grazen. Geen akelige toestanden zoals bij de Oostvaardersplassen maar kleine groepjes op gigantische gebieden. We vertrekken met de huifkar en een prachtige rode antieke trekker richtig dit gebied en wat is het hier prachtig! Rondom ons heen vallen de blaadjes van de bomen. De schoonouders van Leon zijn ons al voor gegaan om de runderen te zoeken want zo zegt Leon: “soms moeten we wel anderhalf uur zoeken omdat ze dus in totale vrijheid op 30Ha aan het grazen zijn. En zo eten deze beesten dus precies dat wat ze vinden in de natuur en is antibiotica uit den boze!
Koeien knuffelen
Aangekomen bij het gebied heeft Leon een klein trucje om het ons iets makkelijker te maken. Hij heeft namelijk koeiensnoepjes bij zich. En oh wat zijn ze daar dol op. We krijgen allemaal de mogelijkheid om de beesten van heel dichtbij te bekijken en dus ook te aaien en hun wollige vacht aan te raken. Ze zijn super nieuwsgierig maar ook op hun hoede. De vachten zien er werkelijk fantastisch uit. Enige voorzichtigheid is gewenst want ze kunnen je zo “prikken” met de hoorns en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Leon vertelt ons over het gebied en dat de beesten hier bijna het jaar rond met de kalfjes buiten leven. Als ze dan bijgevoerd moeten worden in de winter gebeurt dit met maaisel uit de natuur. We maken natuurlijk allemaal gebruik van de mogelijkheid om even een selfie met een Hooglander te nemen voordat we weer terug naar de boerderij gaan.
Uitbenen en proeven
Bij terugkomst staan de greenEggs al te roken en staan Chef Ralf van De Beleving en slager Johan ons op te wachten. Leon haalt een rugstuk erbij en daarmee gaat slager Johan aan de slag. We kunnen hem op de vingers kijken terwijl hij voor ons een stuk ossenhaas van de rug afhaalt. Zelf heb ik nog nooit van zo dichtbij een slager te werk zien gaan en dus vind ik het super deze mogelijkheid te hebben gehad. Naast hem is Ralf al druk in de weer met een pompoensoepje en andere ingrediënten voor de proeverij. En wanneer het gerechtje klaar is moeten we er natuurlijk allemaal een mooie foto van maken voordat we het gaan proeven. En ik kan met recht zeggen dat dit dé lekkerste carpaccio is die ik ooit heb gegeten! Het vlees is zoet van smaak, super zacht smelt haast op je tong, de zaal valt even stil wanneer de vorkjes in de mond gaan.
Bezoek aan de Crole Hoeve
En na het proeven van nog wat heerlijke stukjes gerijpt vlees, en een stuk brisket wat Leon speciaal voor ons nog even erbij haalt kwam er een einde aan deze fantastische middag. En nu hebben jullie het geluk dat dit niet alleen maar voor foodbloggers is want je kunt zelf samen met een groepje een workshop bij Leon volgen. Wat een passie en wat een prachtig bedrijf heeft deze familie. Een bezoek aan de Crole Hoeve is er één waar je zeker geen spijt van zal krijgen. En je met eigen ogen kunt zien dat hier geen sprake is van massaproductie. Ik wil dan ook hier nogmaals Leon en zijn familie bedanken voor een interessante en heerlijke middag op de Hoeve!